بررسی نیازهای آموزشی زنان روستایی در فرآیند تولید شیر بهداشتی گاوداری های سنتی شهرستان بم

گاوداری های سنتی عمده ترین واحدهای تولید شیر در جوامع روستایی می باشندکه به منظور تامین مواد لبنی و درآمد خانوار روستایی ایفای نقش می کنند. زنان روستایی نیز در واقع مدیران این واحدهای سنتی می باشندکه متاسفانه به دلایل مختلف اجتماعی و فرهنگی مورد آموزش قرار نگرفته اند. پایین بودن ارزش کیفی تولیدات در گاوداری های سنتی به علت بالا بودن بار میکروبی شیر، نه تنها سلامت جامعه، بلکه اقتصاد خانوارهای تولیدکننده و حتی بخش های اقتصادی مربوطه را تا حدی به خطر انداخته است. در این پژوهش به این مهم پرداخته شده و نیازهای آموزشی زنان روستایی در خصوص تولید شیر سالم مورد کنکاش قرار می گیرد.یافته ها نشان می دهد که بین متغیرهای سن، سطح تحصیلات و سابقه دامداری با متغیر نیاز آموزشی گاوداران زن در زمینه تولید شیر بهداشتی ارتباط معنی داری وجود دارد و در زمینه متغیرهای ترویجی، بین میزان شرکت در کلاس های آموزشی و بازدید از گاوداری های نمونه و مطالعه نشریات ترویجی با نیاز آموزشی گاوداران در زمینه تولید شیر بهداشتی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. بر اساس نیاز سنجی آموزشی که در زمینه تولید شیر بهداشتی به عمل آمد: دانش فنی 6/%‮‭34‬ از گاوداران زن در سطح ضعیف، ‮‭39/2‬ % در سطح متوسط، 9/%‮‭15‬ افراد در سطح خوب و 3/%‮‭10‬ افراد در سطح عالی قرار داشت و نیازهای آموزشی افراد بیشتر در زمینه شیر دوشی و مدیریت گاوهای شیری، رعایت اصول بهداشتی در شیر دوشی و آشنایی با لوازم و تجهیزات شیر دوشی، بهداشت فردی در گاو و نحوه تغذیه دام شیرده می باشد. واژه های کلیدی زنان روستایی، تولید شیر بهداشتی، نیاز آموزشی، شهرستان بم