بررسی اثر بخشی کودزیستی نیتروکسین در زراعت گندم در استان فارس

نیتروکسین یکی از انواع کودهای بیولوژیک محرک رشد گیاه است که اثر بخشی آن در زراعت گندم نا مشخص است. به منظور ارزیابی اثر بخشی این کود در زراعت گندم، طی سال زراعی ‮‭90‬-،‮‭89‬ این تحقیق در مزارع گندمکاری هشت استان کشور از جمله فارس اجرا گردید. این تحقیق در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل سه تیمار شاهد (بدون تلقیح بذور با کودهای زیستی)، تلقیح بذور با کود بیولوزیک نیتروکسین استریل شده و تلقیح بذور با کود بیولوژیک نیتروکسین، در چهار تکرار بود. نتایج تحقیق انجام شده در فارس نشان داد که تلقیح بذور گندم با نیتروکسین در مقایسه با تیمار استریل شده آن، موجب افزایش قابل توجهی (بیش از یک تن در هکتار) عملکرد دانه گردید. افزایش تعداد دانه در سنبله و افزایش تعداد سنبله در متر مربع ناشی از کاربرد نیتروکسین این افزایش عملکرد را توجیه می نماید. نتایج همچنین نشان داد که وجود ریزجانداران همراه کود بسیار ضروری است مقایسه دو تیمار تلقیح بذور با باکتری و شاهد منفی (کود استریل شده)این موضوع را نشان داد. مقایسه دو تیمار تلقیح با کود و عدم تلقیح نیز حاکی از تاثیر مثبت کود بر افزایش تولید دانه بود. کلمات کلیدی: گندم، باکتری های محرک رشد گیاه، کود زیستی ‭Nitrixin