بررسی کمی و کیفی اسانس گیاه مورخوش ‭(Zhumeria majdae) ‬در رویشگاه های طبیعی و شرایط مزرعه

مورخوش ‭(Zhumeria majdae) ‬گونه اندمیک و انحصاری استان هرمزگان است که از زمان های قدیم به صورت سنتی در درمان ناراحتی هایی چون اسهال، نفخ، دل درد، ترشی و سوزش معده، سردرد، سرماخوردگی، التیام زخم و بعنوان خنکی مصرف می شود. به منظور بررسی تغییرات کمی و کیفی اسانس گونه ‭Zhumeria majdae ‬در مزرعه و رویشگاه، این گونه در دو منطقه حاجی آباد و سرچاهان کاشته شد. در سال سوم سرشاخه های گیاه از مزارع حاجی آباد و سرچاهان و همزمان از ارتفاعات‮‭850‬ متر رشته کوه گنو جمع آوری شدند. اسانس نمونه ها به روش تقطیر با آب استخراج شد و بازده اسانس در مزارع حاجی اباد، سرچاهان و رویشگاه به ترتیب 2/،‮‭5/2 3‬ و ‮‭2/1‬ درصد بود. تجزیه و شناسایی ترکیبهای تشکیل دهنده اسانس گیاهان مربوط به رویشگاه و دو منطقه کشت به وسیله دستگاه های ‭GC ‬و ‭GC/MS ‬صورت پذیرفت. تعداد ترکیب های در مزارع حاجی اباد، سرچاهان و رویشگاه کوه گنو به ترتیب ،‮‭22 17‬ و ‮‭14‬ بود. لینالول (‮‭55/1‬ %)، کامفور (‮‭26/2‬ %)، لیمونن (‮‭3/4‬ %)، کامفن (‮‭2/6‬ %) و برنیول (7/%1) عمده ترین ترکیب های موجود در ‭Zhumeria majdae ‬در رویشگاه بودند. لینالول (4/%‮‭60‬)، کامفور (5/%‮‭26‬)، ژرانیول (1/%2)، برنیول (1/%2) و لیمونن (3/%1) عمده ترین ترکیب های موجود در ‭Zhumeria majdae ‬در مزرعه سرچاهان بودند. لینالول (%‮‭59‬)، کامفور (7/%‮‭23‬)، لیمونن (5/%4)، برنیول (7/%2) و کامفن (7/%2) عمده ترین ترکیب های موجود در ‭Zhumeria majdae ‬در مزرعه حاجی آباد بودند. کلیدواژگان: مورخوش‭Zhumeria majdae ‬، اسانس ، هرمزگان، رویشگاه گنو، مزرعه حاجی اباد و سرچاهان