بررسی تغییرات فصلی جمعیت شته های ناقل ویروسصهای مولد موزاییک کدوییان در استان اصفهان

ویروس موزاییک هندوانه شماره 2 (2‭-Watermelon mosaic virus) ‬و ویروس موزاییک زرد کدو ‭(Zucckini yellow mosaic virus) ‬از مهمصترین عوامل ویروسی در جالیزکاریصهای استان اصفهان می باشند که هر ساله موجب خسارت قابل توجهی به این محصولات می شوند. از آنجایی که این ویروسصها توسط شته ها منتقل می گردند، نوسانات فصلی جمعیت شتهصها تاثیر زیادی در انتشار آلودگی های ویروسی دارد. نوسانات فصلی جمعیت شته های ناقل این ویروسصها در سه مزرعه جالیز واقع در سه منطقه اصلی جالیزصکاری استان (بادرود، براآن و کاشان) طی سالهای ‮‭1388-1386‬ بررسی گردید. در هر مزرعه دو عدد تله تشتکی زردرنگ نصب گردیده و بطور هفتگی بازدید شد. شتهصهای شکار شده در هر تله جمعص آوری گردید. در هر سه منطقه بیشترین تراکم جمعیت شتهصهای ناقل شکار شده در تلهصصها، مربوط به شته سبز هلو ‭Myzus persicae ‬و سپس شته جالیز ‭Aphis gossypii ‬بود. منحنی های نوسانات جمعیت شته سبز هلو در طی فصل رشد و نمودار درصد آلودگیصصهای ویروسی و جمعیت شته های ناقل ترسیم گردید. با وجود بیشتر بودن جمعیت شته های ناقل در منطقه بادرود نسبت به دو منطقه دیگر، درصد آلودگی های ویروسی در این منطقه کم بود. این وضعیت به واسطه الگوی کشت نیم تونل در منطقه بادرود و وضعیت رشدی بوته ها طی دوره افزایش جمعیت شته های ناقل می باشد، که علیرغم جمعیت بالای شته های ناقل، بوته ها برای انتقال ویروسصها مناسب نبودهصاند. بنابراین اجرای الگوی کشت نیم تونل می تواند در کاهش آلودگی های ویروسی محصولات جالیزی موثر باشد. بررسی راندمان انتقال این دو ویروس توسط دو گونه شته ناقل فوق، در گلخانه روی بوته های کدو در 4 تکرار 6 بوته ای نشان داد که شته سبز هلو مهمترین ناقل این ویروسصها می باشد.

Keywords:

پوتی ویروس موزاییک زرد کدو , ویروس های گیاهی , میزوس پرسیکایه , آفیس گوسیپی ای , شتگان , پویایی جمعیت