حوضه های آبریز شهری با توجه به رشد سریع جمعیت به تبع آن گسترش سطح شهرها به سرعت در حال تغییر میباشند. هرچه سطح شهرها افزایش می یابد به همان نسبت شبکه هیدروگرافی حوضه، آب های سطحی حوضهها، آبهای زیرزمینی و نفوذپذیری حوضه نیز در حال تغییر میباشد. تغییرات کاربری زمین و توسعه که باعث افزایش نفوذ پذیری میشود، میتواند بطور موثری باعث گسستگی و تغییر حالت فرم طبیعی حوضه آبریز گردد. ارزیابی ضربه پذیری حوضه های آبریز شهری ناشی از افزایش نفوذپذیری دارای اهمیت زیادی است که می تواند بر سلامت شهرها تأثیر داشته باشد.وقوع یک رویداد ناگهانی بارندگی ( نظیر رگبارهای شدید) میتواند سیستم شهری را مختل کرده و هزینه های سنگینی را بر دوش مدیران بگذارد. در دو دهه اخیر شهرهای بزرگ ایران بویژه تهران با رشد سریع جمعیت و شهرسازی روبرو بوده و هستند. ولی از طرف دیگر به موازات توسعه شهر و خیابانهای آن،توسعه و رشد زیر ساخت صورت نگرفته و بعنوان مثال با کوچکترین بارندگی شهر به هم ریخته و ریسک خطر سیلابهای شهری روبرو می باشد. برای مهار
سیلاب های شهری و آب گرفتگی از تکنیک- های مختلفی در کشورهای جهان استفاده می شود. در این مقاله تلاش شده است، تجربیات نگارنده در کشورهای فرانسه و کانادا مورد بحث قرار گیرند