مطالعه موردی ارزیابی خطر به روش ویلیام فاین در نیروگاههای برق شرکت پالایش نفت آبادان

در این تحقیق از روش ویلیام فاین که از فنون سازمان یافته و نظام مند ارزیابی خطر در شناسایی خطرات بالقوه و برآورد سطح خطر، در راستای مدیریت خطر و کاهش آن به سطحی قابل قبول است، استفاده شد. به این منظور پس از شناسایی فعالیتها و فرآیندهای شرکت، خطرات و عوامل بالقوه آسیب رسان شناسایی و سپس با توجه به شدت اثر، احتمال وقوع و پیامدهای احتمالی مواجهه آن با انسان، محیط زیست و تجهیزات، کار ارزیابی و طبقه بندی خطرات انجام شد. سطح خطر در فعالیت های راه اندازی و از سرویس خارج کردن ژنراتورها (برق گرفتگی) با نمره 300 ، سرکشی از دیگهای بخار (از جهت آلودگی صوتی) با امتیاز 300 ، سنگ زنی بر روی تیوبهای دیگهای بخار با نمره 240 و بازرسی، کنترل و مراقبت از کمپرسورها (انفجار) با امتیاز 200 دارای بالاترین سطح خطر (اضطراری) و فعالیت- هایی مانند کنترل و مراقبت از تلمبه خانه (تماس بدن با سیال داغ) با امتیاز 192 ، سوخت گیری مخازن (خطر سقوط در حوضچههای آبهای زائد) با نمره 180 ، فرآیند جوشکاری با امتیاز 160 ، تزریقمواد شیمیایی با نمره 120 دارای میزان خطر متوسط (غیرطبیعی) و فعالیت هایی مانند تولید و توزیع هوا (استنشاق بخارات روغن در محیط) با نمره 16 ، دریافت و تزریق بخار (اتلاف انرژی حرارتی) با امتیاز 9 و پاره شدن مسیرهای آب و سوراخ شدن تیوبهای دیگ بخار و تجمع آب در محل با امتیاز 5 دارای کمترین میزان خطر(طبیعی) می باشند. حوادث ناشی از کار در طول اجرای این تحقیق دارای کاهش نسبی بوده و در واحدهای تحت بررسی در یکسال (زمان مطالعه) نسبت به سال قبلش، ضریب شدت تکرار حوادث به طور متوسط حدود 33 درصد و تعداد روزهای تلف شده کاری حدود 49 درصد کاهش داشته است.

Keywords:

ارزیابی خطر , حادثه , روش ویلیام فاین , نیروگاه برق , شرکت پالایش نفت آبادان