تخمین مقدار تنش محوری در خطوط لوله انتقال نفت و گاز با استفاده از روش غیر مخرب مغناطیسی

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,381

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SIOEI01_017

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1389

Abstract:

تغییر درجه حرارت، موجب تغییر طول خطوط لوله انتقال نفت و گاز شده و بدلیل تثبیت کامل خطوط لوله انتقال،نیروهای محوری قابل ملاحظهای در طول خطوط انتقال ایجاد خواهد شد. معمولاَ مقاومت در برابر تغییر طول ناشی از نیروهای اصطکاکی بین خطوط لوله با زیر سازیها و تثبیت کنندهها صورت میگیرد. این مقاومت در برابر تغییر طول، تنش محوری بالایی در طول خطوط لوله ایجاد میکند. وجود مقدار بالای تنش پسماند فشاری در طول خطوط لوله باعث انحراف و کمانش در لوله میشود. در پژوهش حاضر سعی شده است تا با استفاده از بکارگیری خواص مغناطیسی لولههای انتقال نفت و گاز تنش های محوری در طول خطوط لوله انتقال نفت و گاز اندازه گیری شود. در این مطالعه از اندازه گیری کمیتهای مغناطیسی متاثر از میدان تنش استفاده شده است. راهکار بکار گرفته شده با توجه به شرایط کاری و برای تخمین تنشهای پسماند کالیبره شده است. کمیتهای مغناطیسی مختلف تحت تاثیر میدانهای تنش در طول ریل مورد بررسی قرار گرفتهاند و توانایی بکارگیری پارامتر مغناطیس پسماند در تخمین تنشهای محوری حاصل از تغییر درجه حرارت در طول ریل به بحث گذاشته شده است. در این روش جهت اندازه گیری سطح تنش در خطوط لوله دیگر نیازی به جدا سازی لوله از خط نمیباشد. امکان بکارگیری راهکار فوق به طور خودکار در کمترین زمان ممکن تحت شرایط کاری از مزایای این روش به شمار میرود. در این مقاله ضرورت و امتیازات این روش از نقطه نظر پایش وضعیت و تعیین سطح تنش قابل قبول در طول خطوط لوله تحت شرایط کاری به منظور حفظ ایمنی هر چه بیشتر خطوط لوله انتقال نفت و گاز شرح داده میشود.

Authors

محمد ریاحی

مرکز پیشرو تستهای مکانیکی و غیر مخرب، دانشکده مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران