بررسی بیماری زبان آبی

بیماری زبان آبی یک بیماری ویروسی غیرواگیر دار است که توسط حشرات خونخوار منتقل می گردد. این ویروس جزو خانواده ریوویروده و از جنس اربی ویروس می باشد. بیماری زبان آبی همه گیر قرن بیستم است که تمایل زیادی به گسترش دارد بنابراین برای کشورهای عاری از این بیماری، بیماری بسیار خطرناکی است. ناقل اصلی بیولوژیک این ویروس کولیکوییدس می باشد که در اقلیم های گوناگون جنس این پشه ناقل متفاوت است و از آنجا که بیماری بوسیله حشرات منتقل می شود بنابراین در فصول گرم بیشتر بروز می کند. این بیماری بیشتر گله های گوسفند را درگیر می سازد و عوارض خود را در گوسفند بروز می دهد. در گاو در اثر نیش پشه، آلوده به عفونت با ویروس بوتانگ می گردد ولی معمولا عوارضی را نشان نمی دهد و بعنوان مخزن ویروس می باشد به طوری که ویروس به مدت 6 هفته در خون گاو باقی می ماند و این پشه ها در صورتی که از خون اینگونه گاوها تغذیه کنند می توانند پس از طی حدود ‮‭10‬ روز به عنوان ناقل بیولوژیک ویروس عمل کرده و در صورتی که گوسفند یا بزی را مورد گزش قرار دهند این حیوان مبتلا به بلوتانگ گشته و عوارضی مثل تورم بینی و لب، عوارض تنفسی، لنگش و سقط دام ایجاد می نمایند. این بیماری خسارات غیر مستقیم اقتصادی به دلیل کاهش وزن، کاهش تولید، کاهش پشم، تمایل به عفونت و اختلالات تولید مثلی که باعث سقط می شود دارد و درصد ابتلا و مرگ و میر پایینی دارد.