تحولات برون زا در ساختار مدیریت سنتی کشاورزی و برنامه نظام بهره برداری در طرحهای توسعه ابیاری مطالعه موردی: سد و شبکه ابیاری بالاخانلو

توسعه شبکه های ابیاری با استفاده از امکانات ملی و بین المللی در دهه 1950 یکی از پیامدهای جهانی انقلاب سبز بود. تحولات غیردرون زا در دهه 1340 و بعد از آن در روستاهای کشور یکی از پیامدهای انقلاب سفید در کشور بود حاصل این دو تحول تغییرات مدیریت تولید و تخریب نظام بهره برداری درکشاورزی بود این نابسامانی ها علاقه و تمایل مدیران برای انتقال مدیریت منابع اب از تشکیلات دولتی به افراد محلی یا به عبارت بهتر جلب مشارکت مردم محلی در مدیریت شبکه های ابیاری را به دنبال داشته و تا به آنجا پیش رفته است که هم اکنون به موضوع اصلی در بخش آب و کشاورزی در کشور تبدیل شده است خوشبختانه هنوز اثار همکاریهای سنتی در نظام بهره برداری از منابع آب در بخش مهمی از اراضی زراعی کشور از کارایی لازم برخوردار بوده و بصورت موثر عمل می نماید. هرچند که مدیریت سنتی حاصل این همکاریها کمتر توانسته است در شرایط جدید ناشی از طرح توسعه ابیاری بصورت مطلوب عمل نماید. اثار مثبت یاد شده کم و بیش در جامعه بهره بردار منطقه مطالعاتی محدوده شبکه ابیاری و زهکشی سد بالا خانلو در استان قزوین شهرستان بویین زهرا نیز مشاهده می گردد در بخش مهمی از روستاهای منطقه نظام مدیریتی بنه ها همچنان از کارایی لازم برخوردار می باشد. این بررسی و تحلیل با هدف بررسی جلب مشارکت مردمی در سخت و دستیابی به نظام بهره برداری مطلوب در شرایط طرح توسعه ابیاری صورت گرفته است بررسی های میدانی با استفاده از روش شناسی توسعه مدیریت مشارکت مدار ابیاری صورت گرفته است.

Keywords:

حقابه , مدیریت سنتی , نظام بهره برداری