بهبود بهرهوری منابع انسانی در نظام اداری؛ راهبردها و سیاستهای درونسازمانی

رسالت مدیریت و هدف اصلی مدیران نظام اداری، استفاده مؤثر و بهینه از منابع و امکانات گوناگون نظیرنیروی کار، سرمایه، مواد، انرژی و اطلاعات است. در این رسالت، استفاده بهینه از نیروی انسانی از اهمیت خاصی برخوردار است. نیروی انسانی نه تنها یک منبع سازمانی است بلکه تنها عامل بکارگیری سایر عوامل میباشد. اگر کارکنان با انگیزه، توانمند و بهرهور باشند، میتوانند سایر منابع را به نحو مطلوب به کار گیرن د و سازمان را کارآمد نمایند. از اینرو، نظام اداری جهت بهبود بهرهوری منابع انسانی و در نتیجه رسیدن به اهداف سازمانی خود می بایست به مهمترین عوامل و متغیرها ی درون سازمانی تأثیرگذار در بهره وری کارکنان با توجه به مؤلفههای اصلی مقاله حاضر یعنی؛ محیط کاری و سازمان ی (مدیریت اثربخش در سازمان، فرهنگ سازمانی، تأمین بهداشت روانی کارکنان، تجهیز فناور ی )، توانمندسازی نیروی انسانی (تعلیم و تربیت و آموزش کارکنان، مشارکت و همکاری کارک ن ان در تصمیم گیری، خلاقیت و ن وآوری کارکنان) و نظام انگیزشی کارکنان(شیوههای علمی و جامع ارزیابی عملکرد شغلی کارکنان، ایجاد تعهد در کارکنان، انگیزش و رضایت شغلی کارکنان) توجه ویژهای داشته باشد. نظر به اینکه این تحقیق یک پژوهش توصیفی وکاربردی است لذا برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانهای و تحلیل ثانوی دادهها استفاده شده است.

Keywords:

بهرهوری منابع انسانی , محیطکاری و سازمانی , توانمندسازی نیروی انسان ی , نظام انگیزش ی کارکنا ن , توصیههای سیاستی