شناسایی و بررسی پهنه های دسترسی پذیر به خدمات شهری در راستای ارتقاء زیست پذیری شهری (مطالعه موردی: محلات سه گانه شهر اهواز)

وظیفه ی اصلی برنامه ریزان شهری توزیع بهینه منابع و اجرای عدالت فضایی در سطح شهر می باشد. عدم دسترسی عادلانه و توزیع نامتعادل خدمات شهری موجب بی نظمی شهری و نابرابری ساکنان نواحی مختلف شهر، در برخورداری از امکانات شهری می شود پژوهش حاضر ازنوع تحقیقات توصیفی ـ تحلیلی می باشدکه با هدف شناسایی و بررسی پهنه های دسترسی پذیر به خدمات شهری در راستای ارتقاء زیست پذیری شهری در محله های سه گانه شهر اهواز به انجام رسیده است. جهت دستیابی به هدف موردنظر و تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از نرم افزار GIS و برای تعیین وزن ها از مدل چند متغیره FAHP ودر نهایت تحلیل مکانی انجام شد. با توجه به نتایج بدست آمده پهنه با دسترسی پذیری خیلی کم، به ترتیب در محله سپیدار، گلستان و کیانپارس ۲۱، ۶ و ۲ کاربری را در درون خود جای داده که ۲۸، ۴ و۱ درصد کل کاربری های خدماتی مورد نظر تحقیق را در برگرفته است. درمحدوده با دسترسی پذیری خیلی زیاد که ارزش معادل ۰۴۷-۰/۷۱ را شامل می شود نیز به ترتیب در محله کیانپارس، و سپیدار ۱۰۳، ۵۲ و ۱۲ کاربری با ۴۸،۳۵ ، ۱۶ درصد از کل کاربری ها مشخص شده است.

Keywords:

پهنه بندی , دسترسی پذیری , خدمات شهری , زیست پذیری شهری , شهر اهواز