نقش تغذیه بهینه در کاهش عارضه سرخشکیدگی پسته

عارضه سرخشکیدگی درختان پسته (pistcia veral L.) در باغ های رفسنجان به صورت گسترده شیوع دارد و در سال های اخیر باعث کاهش بیشتر محصول شده است (3). این عارضه موجب خشک شدن کامل شاخه ها ، پژمردگی وخشکیدگی خوشه ها و از بین رفتن جوانه های بارور گردیده و در مواردی هم که عارضه تا منطقه طوقه پیشرفت می نماید، باعث خشک شدن کامل درخت می گردد. محققین با مطالعه روی این عارضه، پسته را به عنوان میزبان قارچ پنج Peacilomyces گزارش نمودند. ولی هیچ کدام از قارچ های جدا شده را به عنوان عامل این عارضه ندانستند (1و3) و همچنین توصیه نمودند تقویت درختان با روش های به زراعی، از جمله کوددهی مناسب و آبیاری منظم در کنترل این عارضه می تواند موثر واقع شود. این نظر مورد تاکید محققین زیادی نیز می باشد (2، 4و5) . به عقیده این محققین در اثر استمرار در مصرف نامتعادل کودها و نیز غیر علمی بودن جایگزینی کود (پابیل)، درختان پسته ضعیف شده و پس از ضعف عمومی درختان، این قارچ (عارضه ثانویه) و یا هرعامل بیماری دیگر ظاهر می گردد. با توجه به گسترش سریع این عارضع در منطقه، این تحقیق به منظور بررسی برخی عوامل ایجاد کننده (غیر زنده) سرخشکیدگی و تاثیر نقش مصرف بهینه کود با جایگزینی عمقی در جهت کاهش یا به حداقل رساندن آن و در نتیجه افزایش عملکرد با کمیت و کیفیت مطلوب، انجام گردید.