مدیریت شهری و احیای بافت های فرسوده

امروزه معضلات و مشكلات بافت هاي فرسوده شهري يكي از مسائلي است كه در حوزه شهرسازي شهروندان را با مشكلات متعددي مواجه ساخته است و همچنين يكي از مهم ترين چالش هاي شهري با توجه به نبود زيرساخت هاي مناسب شهري و افت عملكرد اين بافت ها از نظر ابعاد كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و نهادي در مواجه با مخاطرات مي باشد. بي توجهي چندين ساله به اين محله ها (مثلاً عدم اتخاذ سياست هايي كه به سرمايه گذاري براي نوسازي و رونق اين بافت ها بيانجامد، با عنايت به امكان هاي بالقوه بسيار وسيع اين محله ها از جمله ي كاستي هاي مديريت شهري بوده) به بروز مشكلات بسياري انجاميده است. دامنه فرسودگي برخي از اين محله ها به گونه اي است كه با وقوع يك زلزله متوسط، وقوع فاجعه دور از انتظار نيست. بافت هاي فرسوده نوعي بيماري در ساختار مناطق شهري محسوب مي شوند و عوامل زيادي در آنها دخيل اند كه از آن ميان مي توان به عدم پيروي از يك برنامه منسجم ، عوامل كالبدي، عملكردي، زيست محيطي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و غيره اشاره كرد. طور كلي ميتوان گفت نوسازي و درواقع بهسازي بافت فرسوده ازاصول اساسي توسعه پايدار است كه نتايج آن نيز تحقق اصول توسعه پايدار را موجب ميشود وجود اهداف معين براي انتخاب الگوهاي احيا بافت هاي فرسوده پيش فرض ضروري است اين اهداف بايدمتناسب بانيازهاي ساكنان آن مناطق شكل گيرند از اين روبرهيچكس اهميت مرمت بافت فرسوده پوشيده نيست.