بررسی نسبیت، و ارتباط شناسی روانشناسی و علوم تربیتی با توسعه پایدار

توسعه پایدار نیاز به شکل گیري و تداوم، همچنین خودباوري و خلاقیت دارد از همین منظر است که نقش زیر ساختی علوم تربیتی و روانشناسی با محوریت انسان با کشف قوانین رشد و تکامل طبیعی، در شکل دهی و سازماندهی شخصیت فردي و اجتماعی به کمک علوم رفتاري، علوم اجتماعی و روانشناسی معنی پیدا میکند و همچنین توسعه پایدار نیاز به تدواوم دارد که با وضع روش هاي کشف شده از قوانین رشد و تکامل طبیعی، نقش مشاوره و آموزش نیز در تداوم ذکر شده معنی دارد. اگر روند رشد و تکامل طبیعی، بعنوان الگو توسعه سازمان شخصیت در بستر و کارکردهاي علوم تربیتی و روانشناسی، را بعنوان یک اصل بپذیریم، آنگاه زنجیره توسعه سازمان شخصیت در فرد مقدمه اي خواهد بود بر ایجاد محورهاي بعدي یعنی توسعه سازمانی فرهنگ در جامعه و نهادها و توسعه سازمانی زیست محیط در بهره وري و پایدار نگه داشتن محیط زیست. در این مقاله نشان داده میشود که نظام هاي تربیتی، آموزشی، پژوهشی و مشاوره اي که از یک سنخ می باشند، بعنوان سیستم هاي باز و پیچیده با بازخورهاي خود کنترل به شکل دهی سازمان شخصیت در افراد و تداوم این شکل گیري مبادرت دارند. پیرو شکل دهی و تداوم سازمان شخصیت و در تعامل با یکدیگر سازمان فرهنگ جامعه و نهادها، و سازمان زیست محیط بهمراه نظریه ها و روشهاي روانشناختی و جامعه شناختی و به کمک علوم مدیریت و برنامه ریزي و علوم زیست بوم شناختی است، که فرآیند توسعه پایدار را سبب خواهند شد.

Keywords:

توسعه پایدار , علوم تربیتی , روانشناسی , سازمان فرد , رشد و تکامل طبیعی