ارزیابی کاربرد تلفیقی خاک ورزی حفاظتی و مقادیر مختلف سوپر جاذب رطوبت بر خصوصیات فیزیکی خاک در ذرت دانه ای

خشک سالی و فروسایش خاک های کشاورزی از جمله نگرانی های زیست محیطی و کشاورزی است. این نگرانی هاموجب ظهور و توسعه تکنولوژی های حفاظتی نظیر روش های خاک ورزی حفاظتی و پلیمرهای سنتزی شدهاست. مطالعه مزرعه ای به منظور ارزیابی کاربرد سامانه های مختلف خاک ورزی و مقادیر مختلف سوپر جاذب برخصوصیات فیزیکی خاک در ذرت دانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. این پژوهش با استفاده از آزمایش کرت هایخرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب اجرا شد.کرت اصلی شامل سامانه های خاکورزی مرسوم (Til.1)، کم خاک ورزی (Til.2)، بی خاک ورزی (Til.3) و کرتفرعی شامل پنج مقدار سوپر جاذب: صفر (S4)140 ،(S3)120 ،(S2)100 ،(S1)80 ،(S0) کیلوگرم در هکتاربود. در هر یک از تیمارها شاخص های جرم مخصوص ظاهری، تخلخل خاک، شاخص مخروطی خاک و محتوایرطوبت خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که سامانه های خاک ورزی و سطوح مختلف سوپرجاذب تاثیرمعنی داری بر خصوصیات فیزیکی خاک در لایه سطحی خاک (10-0 سانتی متر) دارد. در مقایسه با تیمار شاهد(S0)، کرت هایی که مقدار سوپرجاذب بیشتری دریافت کرده بودند (S3 و S4) جرم مخصوص ظاهری را به میزانبیشتری در لایه سطحی خاک (10 - 0 سانتی متر) کاهش و تخلخل خاک را افزایش دادند (به ترتیب 15/9 و 26/6درصد). نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که مقادیر مختلف سوپر جاذب تاثیر معنی داری برمیزان محتوایرطوبت خاک در ششمین روز بعد از آبیاری در مقایسه با تیمار شاهد (S0) نداشت. ترکیب سیستم بی خاک ورزی(Til.3) با مقادیر سوپرجاذب مصرفی بیش از 100 کیلوگرم در هکتار، باعث تجمع بیشترین مقدار محتوای رطوبتخاک در عمق 20-0 سانتی متر خاک نسبت به سایر تیمارها در ششمین روز از شروع آبیاری شد.

Keywords:

خاک ورزی حفاظتی , سوپرجاذب , خصوصیات خاک , رطوبت خاک , جرم مخصوص