ارزیابی سیستمهای آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک در شهرستان مهران

استفاده بهینه از منابع آب به عنوان محور توسعه کشاورزی بایستی مورد توجه قرارگیرد، دراین راستا گسترش سیستمهای آبیاری بارانی به لحاظ توانمندی زیاد در توزیع آب با راندمان قابل توجه، راهکاری مطمئن برای استفاده بهینه از منابع آب است . با هدف توسعه کمی، کیفیت کار یا عملکرد این گونه طرحها نیز باید مورد توجه قرار گیرد. ارزیابی سیستم آبیاری بدان جهت ضروری است که برای مدیر مزرعه مشخص میگردد که آیا اجرای سیستم مناسب بوده و یا باید در تجهیزات سیستم آبیاری مزرعه تغییراتی ایجاد گردد. در این تحقیق 8 سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک با مشخصات MF1, MF2 وMA, ME , MN, MM, HD1, HD2 در شهرستان مهران مورد شناسایی و ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین راندمان آبیاری از راندمان ازراندمان واقعی ربع پایین AELQ)وراندمان کاربرد آبAE)درسیستمها استفاده شد. نتایج نشان داد حداقل راندمان واقعیربع پائین در سیستمMEبرابر25/4 MAدرصد و حداکثر آن در سیستم MAبرابر58/6درصد می باشد. همچنین حداقل راندمان کاربردآب، در سیستمMEبرابر39/8 درصد و حداکثر آن در سیستمMNبرابر65/7 درصد بدست آمد. علاوه بر راندمان های آبیاری، میانگین ضریب یکنواختیCU) یکنواختی توزیع آبDU) تلفات پاششی ونفوذ عمقی در این سیستمها بترتیب 63/5 ، 46/9 ، 12/2 و 34/4 درصد اندازه گیری گردید. بطور کلی نتایج نشان داد مقادیر بدست آمده در کلیه پارامترهای این ارزیابی، کمتر از حد مجاز و مطلوب برای این سیستمها می باشند و مهمترین دلایل آنرامی توان در وزش باد منطقه وعدم دقت در طراحی، اجرا وعدم بهره برداری مناسب از طرحها عنوان نمود و از این نظر بایستی در مراحل طراحی، اجراء و بهره برداری دقت بیشتر و ملاحظات خاصی مورد توجه قرار گیرد

Keywords:

راندمان , ارزیابی , آبیاری بارانی , آبپاش متحرک , شهرستان مهران