بررسی مقایسه ای رابطه بین هوش سازمانی و هوش اخلاقی با رهبری تیمی مدیران آموزشی و غیرآموزشی دانشگاه های دولتی اصفهان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی مقایسه اي رابطه بین مولفه هاي هوش سازمانی ومولفه هاي هوش اخلاقی با رهبري تیمی مدیران آموزشی وغیر آموزشی دانشگاه هاي دولتی شهر اصفهان بود. آلبرشت (2002) هوش سازمانی را داراي هفت بعد (بینش استراتژیک، سرنوشت مشترك، تمایلبه تغییر، جرات و شهامت، اتحاد و وتوافق، كاربرد دانش و فشار عملكرد) معرفی كرد. لنیک وكیل (2002) چهار اصل هوش اخلاقی (درستكاري،مسئولیت پذیري، دلسوزي و بخشش) را براي موفقیت مداوم سازمانی و شخصی معرفی كردند. نظریه رهبري تیمی نخستین بار توسط كیم (2003)ارایه شد. وي رهبري تیمی را فرآیند نفوذ مشترك كاركنان در ابعاد مختلف شامل مشاركت كاركنان در شرایط كاري، تصمیم گیري وحل مسالهتعریف كرد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و علی- مقایسه اي بوده است. جامعه آماري شامل 81 نفر مدیر و 476 عضو هیات علمی دردانشگاه اصفهان، 133 مدیر و 660 عضو هیات علمی در دانشگاه علوم پزشكی، 107 مدیر و 389 عضو هیات علمی در دانشگاه صنعتی و 26 مدیرو 40 عضو هیات علمی در دانشگاه هنر بود كه مدیران مورد سرشماري قرار گرفتند و 445 عضو هیات علمی در دانشگاه هاي دولتی اصفهان ازطریق نمونه گیري تصادفی طبقه اي متناسب با حجم به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه گیري در این پژوهش عبارت بودند از: 1)نیمرخ هوش سازمانی كه توسط آلبرشت (2003) طراحی شده است. ، 2) سیاهه ي هوش اخلاقی كه توسط لنیک وكیل (2005) ارایه شده .، 3)پرسشنامه ي رهبري تیمی كه توسط كیم (2002) طراحی شد. تحلیل یافته هاي پژوهش نشان داد كه: 1) بین مولفه هاي هوش سازمانی و مولفههاي هوش اخلاقی مدیران آموزشی و غیرآموزشی رابطه ي مثبت و معنادار وجود دارد، 2) بین مولفه هاي هوش سازمانی و رهبري تیمی رابطهي مثبت و معنادار وجود دارد، 3) بین مولفه هاي هوش اخلاقی مدیران آموزشی و رهبري تیمی رابطه ي مثبت و معنادار و بین مولفه هايهوش اخلاقی مدیران غیر آموزشی با رهبري تیمی رابطه منفی و غیر معنادار وجود دارد، 4) بین میانگین نمره هاي هوش اخلاقی مدیران آموزشیبرحسب سابقه خدمت و چند شغله بودن تفاوت وجود دارد كه در سطح P<0/05 معنادار است 5) بین میانگین نمره هاي رهبري تیمی اعضايهیات علمی برحسب سن، سابقه خدمت و افتخارات علمی تفاوت وجود دارد كه در سطح P<0/05 معنادار است.

Keywords:

هوش سازمانی , هوش اخلاقی , رهبری تیمی , مدیران آموزشی و غیر آموزشی , اعضای هیات علمی