کاربرد مهندسی سیستم در کاهش پیچیدگی پروژه ها- رویکرد طراحی بدیهه گرا

پیچیدگی بعنوان یکی از عوامل پر اهمیت در موفقیت پروژه به عقیده بسیاری از مدیران و خبرگان میتواند باعث شکست و یا کاهش عملکرد پروژه ها شود. همچنین ایجاد یک طراحی اولیه مناسب برای سیستم پروژه در فاز برنامه ریزی میتواند به میزان قابل توجهی ریسک شکست و یا کاهش معیارهای عملکردی پروژه را از بین ببرد. از این رو، اندازه گیری و تحلیل و مدیریت پیچیدگی پروژه میتواند به سازمانها در مدیریت و کنترل مناسب این پدیده و طرحریزی بهینه پروژه ها کمک نماید. در این مقاله ابتدا با به کارگیری یک رویکرد جدید، مدلی برای اندازه گیری پیچیدگی پروژه با استفاده از روشهای تصمیم گیری چندمعیاره گروهی و سیستم های استنتاج فازی ارائه گردیده است و در گام بعدی با تحلیل نتایج بدست آمده با بکارگیری اصول و تکنیک های روش طراحی بدیهه گرا، چارچوبی جهت کاهش پیچیدگی در پروژه ها ارائه شده است. در بخش پایانی مدل پیشنهادی برای یک سازمان پروژه محور به عنوان مطالعه موردی پیاده سازی شد و فرآیند کاهش پیچیدگی با روش طراحی بدیهه گرا و طراحی مجدد برای پروژه های سازمان در یک سطح کلان صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده کاهش حدودا 20 درصدی پیچیدگی در پروژه های سازمان بوده است.

Keywords:

مدیریت پیچیدگی پروژه , مهندسی سیستم , طراحی بدیهه گرا