بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با خودشکوفایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با خودشکوفایی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن که در مراکز آموزشی این شهر در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بوده اند. که ازتعداد 1400 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از جدول مورگان تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ،سیاه ه باورهای انگیزشی پنتریچ وهمکاران1991، سیاهه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی SRLS زیمرمن و مارتینز (1988) و سیاهه جونز و کرندال((1976 بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج نشان داد که بین باورهای انگیزشی وراهبردهای یادگیری خودتنظیمی با خودشکوفایی دانش آموزان رابطه وجود دارد و یافته ها نشان داد که بین باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با خودشکوفایی دانش آموزان دوره دوم متوسطه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد هم چنین بعد از بررسی رگرسیون مشخص شد برخی از باورهای انگیزشی و مولفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی توان پیش بینی خودشکوفایی را دارد

Keywords:

راهبرد های یادگیری خود تنظیمی , باورهای انگیزشی , خودشکوفایی , دانش آموزان