بررسی تأثیر هوش هیجانی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان (مورد مطالعه ناحیه 2 اصفهان) abstract
مقدمه: دوران نوجوانی به دلیل نقش و اهمیتی که در زندگی انسان دارد، دوران مهم و سرنوشت سازی برای فرد می باشد.
هوش هیجانی و
خودکارآمدی تحصیلی نیز از موضوعاتی هستند که در موفقیت و آینده دانش آموزان نقش به سزایی ایفا می نمایند، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر
هوش هیجانی بر
خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان ناحیه 2 شهر اصفهان در سال تحصیلی 1398 -1399 بود.روش پژوهش: پژوهش، در قالب طرح توصیفی- همبستگی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطی اجرا شد. نمونه ای به حجم 150 نفر از جامعه آماری دختران دانش آموز متوسطه دوم در ناحیه 2 شهر اصفهان در سال تحصیلی 1398 -1399 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات به صورت مطالعات میدانی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. ابزار پژوهش دو پرسشنامه
هوش هیجانی شوت و همکاران (1998) و
خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز (1999) بود و تحلیل داده ها با آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS-23 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیر
هوش هیجانی با
خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنیدار آماری وجود دارد (P>0/05) و همچنین بین ابعاد (تنظیم هیجان و بهره برداری از هیجان) متغیر
هوش هیجانی با
خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد (P>0/05) ولی بین بعد (ارزیابی و بیان هیجان)
هوش هیجانی با
خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنیدار آماری وجود ندارد .(P<0/05)نتیجه گیری: بنابراین باید با فراهم کردن امکانات و آموزشهای لازم در جهت افزایش
هوش هیجانی دانش آموزان کوشید تا بدینوسیله گامی بلند در جهت افزایش خودکارآمدی دانش آموزان برداشته شود و تا آنان به قابلیتهای خود اطمینان پیدا کنند و در مسیر موفقیت قرار بگیرند.