بررسی نقش فناوری های آموزشی در باور معلمان نسبت به خوداشتغالی دانش آموزان استثنایی در آینده ( مطالعه موردی: معلمان مقطع پیش حرفه ای و حرفه ای مدارس استثنایی استان گیلان)

هدف از آموزش پیش حرفه ای و حرفه ای به دانش آموزان استثنایی، توانمند کردن آنان برای زندگی بهتر در آینده است. فناوری های آموزشی ابزارهای مهمی در راستای اثربخش تر کردن آموزش هستند. بنابراین تحقیق حاضر با هدف، بررسی نقش فناوری های آموزشی در باور معلمان استان گیلان نسبت به خوداشتغالی دانش آموزان استثنایی در آینده به انجام رسید. این تحقیق از نظر رویکرد کلی، کمی و از نظر هدف کاربردی و از نظر جمعآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی است. جامعهی آماری مورد مطالعه کلیه ی معلمان دوره ی پیش حرفه ای و حرفه ای مدارس استثنایی استان گیلان هستند ( 109 نفر) که تعداد 86 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق بازنگری توسط پانل متخصصان و پایایی پرسشنامه با کمک ضریب آلفای کرونباخ (مقدار 0/85) تأیید شد. یافته های تحقیق نشان داد که از دیدگاه معلمان مورد بررسی، فناوری های آموزشی موجب ارتقای اعتماد به نفس در دانش آموزان نخواهد شد اما در ایجاد فرصت های آموزشی برابر، ارائه ی آموزش های متناسب با بازار کار، ایجاد علاقه در دانش آموزان نسبت به خوداشتغالی، افزایش خلاقیت، آشنایی دانش آموزان با نیازهای مهارتی شان، علاقه مندی دانش آموزان به کسب اطلاعات بیشتر و ارتقای انگیزه در انجام فعالیت های مهارتی بسیار مؤثر است.

Keywords:

فناوری آموزشی , خوداشتغالی , کارآفرینی , دانش آموز استثنایی