بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد هویت ساز (نمونه موردی: خیابان لاله زار)

لاله زار در محدوده محله بازار، اولین خیابان پایتخت است که به بخاطر زمین ها و باغ های مجاورش، توانست جایگاهیفرهنگی و تفریحی را همزمان در خود جای دهد و عملکردهای امروزی و مدرن همانند سینما و تئاتر، مسافرخانه و هتل، مراکزمد و فشن، کافه و رستوران در امتداد آن شکل گرفت و پاتوق متجددهای دهه 20 و 30 تهران شد. این خیابان یکی از مهمترینخیابان های تهران از نظر داشتن هویت تاریخی و بستر فرهنگی بوده که از سمت جنوب توپخانه یا میدان امام خمینی و ازسمت شمال به خیابان انقلاب یا پهلوی سابق منتهی میشود و در قسمت مرکز شهر قرار گرفته است و سالهاست که فعالیتهای فرهنگی و هنری که نماد و هویت آن بوده از این خیابان رخت بر بسته و کالبد تاریخی آن متروک و مخروب شده، امااین خیابان در حال حاضر یکی از مهمترین بورس های صنعت برق و الکتریکی ایران است که به همین دلیل این خیابان را بهگذری شلوغ و پر ازدحام تبدیل کرده است. حال به منظور کاهش مشکلات ناشی از عدم تطابق کالبد و عملکرد و فراهم آوردنفضاهای عمومی در میان تراکم ساختمانی و هدایت تراکم انسانی به میان بافت، نیازمند تعریفی جدید از این فضاها هستیم .توسعه میان افزا یا توسعه از درون نوعی از توسعه است که بر خلاف سایر سیاست های توسعه شهری، در بستر شهر موجود وباحضور ساکنان و شهروندان و واحدهای همسایگی صورت می پذیرد . به این ترتیب با توجه به بافت تاریخی خیابان لاله زار،راهکارهایی را می توان ارائه داد تا با حفظ و نگهداری این بافت تاریخی ایجاد سر زندگی و حس تعلق با حضور فعال شهرونداندر بستر مورد نظر شکل گیرد . روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظریبه صورت اسنادی-کتابخانه ای و در بخش نمونه موردی به صورت میدانی می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش تحلیلسوات صورت گرفته است. در انتها پیشنهادات طراحی و پلان راهبردی ارائه گردیده است و در راستای راهبردهای پیشنهادی،طراحی سه بعدی در محدوده خیابان جمهوری تا خیابان منوچهری انجام شده است.

Keywords:

بازآفرینی , بافت فرسوده , هویت , رویکرد هویت ساز , خیابان لاله زار