ارزیابی دانه بندی آسفالت متخلخل با فضای خالی ۳۰ درصد

با توجه به اهمیت بالای دانه بندی در رفتار مخلوط آسفالت متخلخل، در این پژوهش به بررسی اثر دانه بندی بر پاسخ آسفالت متخلخل پرداخته شده است. در واقع هدف اصلی این پژوهش مشخص نمودن بهترین دانه بندی جهت به دست آوردن درصد تخلخل ۳۰ درصد در تهیه آسفالت متخلخل می باشد. به این منظور در ابتدا ده نوع دانه بندی با توجه به نشریه ۱۰۱ انتخاب گردیده و آسفالت متخلخل با استفاده از هر کدام از این دانه بندی ها ساخته شد. سپس برای هر نمونه، درصد تخلخل اندازه گیری شده و نمونه هایی که دارای تخلخل بالاتر از ۳۰ درصد بودند، مد نظر قرار گرفته و بر روی آنها آزمایش استقامت مارشال انجام گرفت. پس از آن با استفاده از آزمایش کانتابرو، درصد قیر بهینه برای نمونه هایی که استقامت بالاتری داشتند، مشخص گردید و در ادامه مجدد آزمایش مارشال بر روی نمونه ها انجام و مقاومت نمونه ها با افزودن ۵ درصد پلیمر SBS و پودر سرباره، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت از میان دانه بندی های مورد استفاده، مناسب ترین دانه بندی به عنوان دانه بندی منتخب در نظر گرفته شد. همچنین درصد قیر بهینه برابر ۴ درصد به دست آمد و نتایج نشان داد که افزودن ۵ درصد پلیمر SBS و پودر سر باره باعث افزایش مقاومت نمونهها میشود.

Keywords:

آسفالت متخلخل , آزمایش مارشال , آزمایش کانتابرو , درصد قیر بهینه , دانه بندی