تحلیل خشکسالی آبشناختی در حوضه آبخیز کارون شمالی

در دهه های اخیر تحلیل فراوانی جریان حداقل رودخانه ای به عنوان یکی از روش های پیش بینی خشکسالی آبشناختی مورد توجه محققان قرار گرفته است. در تحلیل فراوانی جریان حداقل در حوضه هایی با طول دوره آماری کوتاه مدت و حوضه های فاقد ایستگا ههای اندازه گیری جریان همواره با مشکلاتی روبرو هستیم. برای کاهش برخی از این مشکلات از روش های منطقه ای کردن تحلیل فراوانی استفاده م یشود. در این تحقیق برای پیش بینی خشکسالی هیدرولوژیک در حوضه آبخیز کارون شمالی، از روش تحلیل فراوانی منطقه ای جریان حداقل به سه روش بهره گرفته شد. نتایج تحلیل منطقه ای نشان داد که ارتفاع متوسط و شیب متوسط حوضه آبخیز کارون شمالی از عوامل مؤثر بر جریان حداقل در این حوضه اند.مقایسه سه روش مذکور نشان داد که روش ایجاد ارتباط بین جریان حداقل با دور ههای بازگشت مختلف و ویژگی های حوضه درتمامی دوره های بازگشت از دقت بالاتری نسبت به دو روش دیگر برخوردار است. از میان 2 روش دیگر یعنی شاخص جریان حداقل و منطق های کردن پارامترهای توزیع روش شاخص جریان کم در دور ههای بازگشت 5 ،10 و 20 سال نسبت به روش منطقه ای کردن پارامترهای توزیع خطای کمتری دارد ولی در دوره های بازگشت بالاتر یعنی 50 و 100 سال روش منطق های کردن پارامترهای توزیع ارج ح می باشد.بررسی نقشه های ناحیه بندی جریان حداقل در سطح حوضه با استفاده از شاخص های Q 95 وQ7,T نیز نشان داد از میان نواحی که بیشتر خشکسالی را تجربه می کنند گستره جنوبشرقی حوضه، خشکسالی شدیدتری را نسبت به سایر نقاط تجربه می کند.بنابراین در معرض خسارات و صدمات اقتصادی- اجتماعی خشکسالی هیدرولوژیک قرار دارد و لذا در مطالعات منابع آب نیازمند توجه بیشتری است.

Keywords:

خشکسالی , جریان حداقل , تحلیل منطقه ای , ناحیه بندی شاخ صهای جریان حداقل