بررسی مبانی فلسفی آموزش صلح با تاکید بر رویکردهای اخلاقی

آموزش صلح در حال حاضر رسما بعنوان یک جنبه ی مهم آموزش اجتماعی پذیرفته شده است . بعبارت کلی تر آموزش صلح دارای زوایای مختلف تصمیم گیری درباره ی مسئولیت آموزشی درباره ی مسئله ی جنگ و قضاوت آموزشی است . یکی از جنبه های جدی آموزش صلح اینست که فرمول مطمئنی برای اینکه مبانی آموزش صلح چیست وجود ندارد . در زمینه ی صلح و آموزش تحقیقات بسیاری وجود دارد که تاسف خود را در زمینه کمبود توجه به توسعه ی یک فلسفه ی نظام مند آموزش صلح نشان داده اند . هدف این پژوهش یافتن پاسخ این مسئله است که فلسفه ی آموزش صلح از نظر رویکردهای اخلاقی چیست ؟. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی و تحلیل استنادی می باشد که ابتدا به صورت توصیفی مفاهیم مختلف آموزش صلح احصاء شده است و سپس با استفاده از اصول روش تحقیق کیفی و تحلیل استنادی این مفاهیم با تاکید بر رویکردهای اخلاقی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است . بعنوان یافته های این پژوهش مبانی ارزش شناختی آموزش صلح از قبیل همزیستی مسالمت آمیز ، صلح درونی ، نفی خشونت ، تحمل ، حقوق شهروندی و صلح اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است . نسبت اخلاق فضیلت ، اخلاق پیامد گرا ، اخلاق زیبایی شناختی ، اخلاق محافظه کارانه ی سیاسی و اخلاق مراقبت با آموزش صلح مشخص گردیده است . همچنین ابعاد منتج از آموزش صلح در ابعاد دانشی ، نگرشی ، توانشی و پیامد های آن بر نظام آموزش و پرورش تحلیل گردیده است .

Keywords:

صلح , آموزش صلح , رویکرد اخلاقی , مبانی فلسفی - اخلاقی آموزش صلح