پیامدهای بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی مطالعه موردی دشت قزوین

استان قزوین با 15816 کیلومترمربع وسعت در دامنه جنوبی رشته کوه البرز و در شمال ایران واقع شده است که قسمت های جنوبی و شمالی آن کوهستانی و مرکز آن بصورت دشت می باشد که یکی از بزرگترین دشتهای فلات مرکزی ایران می باشد.دشت قزوین با وسعتی بیش از 4130 کیلومترمربع یکی از دشت های وسیع و حاصلخیز کشور می باشد که حدود 3000 کیلومترمربع آن را آبخوان آبرفتی با ضخامت 150 متر تشکیل داده است.افزایش مداوم آب برای مصرف کنندگان بخش کشاورزی (چاههای غیرمجاز و برداشت غیرمجاز از چاههای دارای مجوز ) و صنعت افت شدید سطح آب زیرزمینی را در سطح آبخوان برای این دشت بدنبال داشته است. به همین دلیل ادامه روند با شرایط کنونی منجر به شرایط بحرانی در این آبخوان خواهد شد. بنابراین با توجه به ویژگی های کمی و کیفی آب زیرزمینی مدیریتی که بتواند قابلیت انها را از نظر توسعه یا اعمال محدودیت بهره برداری قبل از ایجاد وضعیت نامطلوب یا بحرانی تعیین کرده و از بروز خسارات جبران ناپذیر جلوگیری کند بیش از پیش ملموس می باشد.در این گزارش نتایج بهره برداری بی رویه از آبخوان و خسارات جبران ناپذیر ناشی از آن بیان می گردد. در این راستا دشت قزوین یکی از بزرگترین دشت های کشور به عنوان مطالعه موردی یکی از دشت های ممنوعه کشور انتخاب شده است.

Keywords:

آبخوان آبرفتی , دشت قزوین , آب زیرزمینی