تاثیر امنیت شغلی و توانمندسازی مدیران اماکن ورزشی بر رضایت شغلی در شهرداری مشهد

رضايت شغلي، احساس مثبتي است که پس از ارزيابي ويژگي هاي مختلف شغل خود، تجربه مي کنيم. رضايتمندي شغلي يا نارضايتي شغلي، حاصل و برآيند مجموعه ي بسيار گستردهاي از عوامل است و طبيعي است که چنين تعريفي هم براي رضايت شغلي ارائه شود. ودر نهايت رضايت شغلي را به عنوان مجموعه اي از نگرش هاي متعدد فرد به وجوه مختلف شغل خود (و نهصرفا يک نگرش تسبت به کليت شغل) در نظر بگيريم. هدف از اين پژوهش تاثير امنيت شغلي و توانمندسازي مديران اماکن ورزشي بر رضايت شغلي در شهرداري مشهد است . پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردي و از نظر ماهيت و روش در زمره تحقيقات علي است. روش جمع آوري داده ها در اين پژوهش از نوع ميداني است و براي جمع آوري داده ها جهت آزمون فرضيات از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماري، مديران اماکن ورزشي شهرداري مشهد مي باشد. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که حجم نمونه برابر با 50 نفر محاسبه گرديد. در اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شده است. همچنين به منظور تحليل داده ها و آزمون فرضيه هاي تحقيق از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افرزار ليزرل استفاده شده است. يافته هاي پژوهش حاکي از تاثير مثبت امنيت شغلي با ضريب 0/87 و توانمندسازي کارکنان با ضريب 0/16 بر رضايت شغلي است. امنيت شغلي و توانمند سازي کارکنان مي توانند به عنوان پادزهر قوي براي نارضايتي که ممکن است کارکنان نسبت به شغل خود داشته باشند، عمل نمايند و از خروج کارکنان از دستگاه جلوگيري کنند و تمايل کارکنان را براي ارائه عملکرد با کيفيت بالا را افزايش دهند.

Keywords:

امنیت شغلی , توانمندسازی مدیران اماکن ورزشی , رضایت شغلی