میزان تخریب عملیات ذغال گیری در ارتباط با دیگر عوامل تخریب در جنگل های بسطام الشتر

بحث پیرامون جنگل و عوامل مخرب مربوط به آن یکی از مسائل مطرح در نظام های مختلف جنگل است. تخریب جنگل در کشورهای درحال توسعه به عنوان یک اصل مهم مطرح می باشد. یکی از شکل های بهره برداری در جنگل های زاگرس بخصوص استان لرستان ذغال گیری است. در بسیاری از موارد دیده شده که مردم فقیر حاشیه جنگل ها که برای امرارمعاش خود منبع دیگری بجز جنگل ندارند و با استفاده های نادرست و بی رویه خود این منابع را رو به تخریب و نابودی می کشانند. هدف از تحقیق حاضر میزان تخریب عملیات ذغال گیری در ارتباط با دیگر عوامل تخریب درجنگل است، بدین منظور با جنگل گردشی و هچنین توزیع پرسشنامه بین افراد محلی مشاهده شد که آتش سوزی مهم ترین عامل تخریب با بیشترین اختلاف نسبت به دیگر عوامل است.و به دلیل اینکه ذغال گیری یک منبع درآمد برای افراد محلی محسوب می شود تمایل به نظردهی و یا نشان دادن آسیب های ناشی از این عملیات را ندارند. بنابراین باید سیاست هایی برای جلوگیری از این عوامل تخریب اتخاذ شود که کمترین آسیب را به جنگل و جنگل نشینان وارد کنند. سیاست های ارائه شده باید به گونه ای طراحی شوند که شامل بزرگ ترین عامل مثل آتش سوزی و کوچک ترینعامل همانند زغال گیری باشند. آتش سوزی رخدادی است که معمولا به صورت طبیعی رخ می دهد و با شناسایی عوامل دخیل در آن تا حدودی می شود از وقوع آن پیشگیری کرد همانند علت هایی همچون ذغال گیری که بصورت غیرمستقیم دخیل است، این پیشگیری ها می توانند شامل: سوخت جایگزین و آموزش کاشت درختان سوده باشند

Keywords:

سیاست , حاشیه نشینان , آتش سوزی , منبع درآمد