اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت خود در مشکلات هیجانی مادران دارای کودکان اوتیسم در شهر تبریز

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت خود در مشکلات هیجانی مادران دارای کودکان اوتیسم در شهر تبریز انجام گرفت. پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها تحقیق نیمه آزمایشی استل طرح مورداستفاده در این پژوهش یکی از طرحهای نیمه آزمایشی یعنی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودک اتیسم که فرزندشان در بهزیستی تبریز دارای پرونده معلولیت هستند. که 30 نفر آنها با روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش و گواه 15 نفری قرار داده شدند. به منظور جمع آوری داده ها در مرحله پس از آزمون پرسشنامه مشکلات هیجانی گراتزفوفروئمر2004 استفاده شد. گروه آزمایش تحت آموزش شفقت به خود طی هفت جلسه دو ساعته قرار گرفت و گروه کنترل، هیچ آموزشی دریافت نکرد. در مرحله پس آزمون پرسشنامه فوق روی هر دو گروه مجددا0 اجرا شد. نتایج نشان داد آ موزش مبتنی بر شفقت خود با توجه به میانگین نمرات مشکلات هیجانی گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه کنترل موجب کاهش نمرات مشکلات هیجانی گروه آزمایش شده است.

Keywords:

آموزش شفقت خود , مشکلات هیجانی , مادران دارای کودکان اوتیسم.