ارتقاء مولفه های كیفیت محیط شهری در بافت فرسوده

موضوع بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده شهري، همواره يكي از مسائل و چالش هاي شهرهاي امروزي است، كه انديشمندان حوزه هاي مختلف و مديران شهري را به حيطه تلاش در جهت بهسازي و نوسازي آن كشانده است. در اين راستا رويكردهاي مختلفي چون بازسازي، بهسازي، نوسازي، توانمندسازي و ... در چند دهه اخير مطرح شده و مورد آزمون قرار گرفته است. هم زمان با پديدار شدن بحران هاي محيطي، كيفيت محيط سكونت بخشي از مفهوم كلي كيفيت زندگي شناخته شد. اين مفهوم به مثابه بازتابي از تمام جوانب احساس رفاه فردي، شامل همه متغيرهايي است كه بر رضايتمندي موثرند. اين مقاله با هدف ارتقاء مولفه هاي كيفيت محيط شهري در بافت فرسوده و با استفاده از روش توصيفي تبيني ابتدا مفاهيم و تعاريف مربوط به بافت فرسوده و انواع و ... در آن پرداخته و سپس بحث كيفيت فضاها بررسي و ارتقا كيفيت محيط در بافت هاي فرسوده مورد تحليل قرار گرفته است.

Keywords:

فضا , فضای شهری , بافت فرسوده , کیفیت , کیفیت محیط