میزان سطح فضای سبز موجود و تأثیر آن بر توسعه پایدار در شهر اهواز (مطالعه موردی: منطقه چهار شهرداری اهواز)

توسعه فضاي سبز در اماکن مسکونی یکی از مهم ترین کاربري هایی است که از دیرباز مورد توجه دولت ها و متولیان حکومتی بوده است. یکی از مشکلات عمده اي که در بسیاري از شهرهاي توسعه یافته مشهود است، عدم توزیع مناسب فضاي سبز می باشد. توزیع فضاي سبز تابع فاکتورهاي مهمی می باشد که مهم ترین آنها رعایت تعریف سرانه فضاي سبز می باشد. از این رو در این مقاله با جمع آوري داده هاي لازم از قبیل توزیع فضاي سبز در منطقه مطالعه شده و همچنین فراهم نمودن بستر مشارکت و نظرخواهی مردمی در پیشبرد اهداف این تحقیق، سعی در بررسی توزیع مکانی فضاي سبز و تأثیر آن بر توسعه پایدار این کلان شهر شده است. داده هاي جغرافیایی تحقیق با استفاده از نرم افزار GPS و نظرخواهی مردمی در قالب توزیع پرسشنامه و تحلیل با استفاده از نرم افزار تحلیل آماري SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در نتایج این تحقیق مشاهده می شود که میزان توزیع فضاي سبز در کلان شهر اهواز با مقدار تعریف شده در سرانه فضاي سبز اختلاف داشته و از طرفیعدم توزیع مکانی مناسب فضاي سبز، باعث مراجعه ساکنین منطقه از فواصل دور به اماکن تعبیه شده می شود

Keywords:

فضای سبز , توسعه پایدار , اهواز SPSS