جلوه های پایداری در سروده‌های فدوی طوقان

ادبیات پایداری، ارائه ادبیات متعهد است که از طرف مردم و پیشروان فکری جامعه، در برابر آنچه که آنها را تهدید می‌کند، به وجود می‌آید. ناقدان معاصر معتقدند که مهم‌ترین بازده ادبی جنگ اعراب و اسرائیل، پیدایش ادبیات پایداری فلسطین است و شعر مقاومت در فلسطین، بسان قهرمانی در نبرد،ن با صهیونیست و استعمار روبه‌رو می‌گردد. فدوی طوقان از شاعران مشهور مقاومت و پایداری فلسطین است؛ شاعری که مرارت فاجعه در فلسطین را چشیده، گویی که در بند بند وجود این، این سختی‌ها نفوذ کرده و سپس با زیباترین ابیات حماسی و انقلابی، شیرمردان و دلاوران سرزمین خود را به جوش و خروش وا داشته و به صف شعرای مقاومت پیسوته و آمادگی خود را برای مبارزه با دشمن اعلام کرده است. فدوی در غالب اشعار خود، به مظاهر ادب پایداری همچون وطن‌پرستی، آزادی، امید، ایثار،... اشاره کرده است. هدف اصلی در این مقاله، تبیین پایداری و مقاومت در جهان و ترویج فرهنگ مقاومت، یعنی همان روحیۀ ضداستکباری و ظلم ستیزی و تجاوز، در خلل بررسی اشعار فدوی طوقان و نقش او در بیداری مردم و مبارزه با استعمار و صهیونیسم است. روش پژوهش، جمع آوری مطالب از منابع فارسی و عربی، طبقه بندی بر اساس اهمیت موضوع و برداشت های نویسندگان از شاعر و نظر شخصی است.

Keywords:

ادبیات , مقاومت , فلسطین , فدوی طوقان , زن