بررسی و مقایسه توان ترسیب کربن گونه های Seidlitzia rosmarinus و Halocnemum strobilaceum به عنوان گونه های شورروی وZygophylum eurypterum به عنوان گونه غیرشورروی در جنوب کویر دامغان

بررسي و مقايسه توان ترسیب کربن گونه های Seidlitzia rosmarinus وHalocnemum strobilaceum ،به عنوان گونه های شورروي و Zygophylum eurypterumبه عنوان گونه غیرهالوفیت در راستاي تعديل پيامدهاي تغيير اقليم نشان داد که گونه هایمورد بررسی در ترسیب و ذخیره سازی کربن در بافت های خود موفق بوده و قادر به کنترلآن در سطوح گسترده هستند. همچنین سرشاخه های گونه های مورد بررسی در ذخیره سازیو ترسیب کربن جو بیشترین اثر را داشته و تفاوت زیادی بین درصد کربن ترسیب شده درآنها مشاهده نمی شود. بنابراین سرشاخه ها از قدرت یکسانی برای جذب و ترسیب کربنبرخوردارند. بر اساس مطالعات انجام شده، حجم بیوماس تولیدشده توسط هالوکنموم بهمراتب بیشتر از اشنان و قیچ است. بنابراین در شرایط یکسان اکولوژیکی، گونه هالوکنمومقادر است حجم بیشتری از کربن موجود در فضا را جذب و ترسیب نماید. بر اساس نتایجبدست آمده بیشترین میزان ترسیب کربن در بوته های مورد بررسی به ترتیب در سرشاخه ها،ریشه و خاک مشاهده شده است. همچنین بررسی ها نشان داد که میزان کربن موجود درخاک پای بوته ها تفاوت معنی داری با هم ندارند. این نتیجه موید اینست که خاک پای بوتهبه عنوان منبع ترسیب کربن نسبت به تغییر پوشش گیاهی واکنش خاصی را نشان نمی دهد.بر اساس شرایط اکولوژیکی مناسب هر گونه که عمدتا مبتنی بر شرایط شوری خاک استواراست، می توان از کاشت این گونه ها استفاده کرد. با توجه به اینکه محل استقرار هالوکنموم مناطق بسیار شور است، لذا در مناطق شور و حاشیه کویرهای داخلی و ساحلی و با هدف افزایش ترسیب کربن، می توان از این گونه استفاده کرد. همچنین در مراتع استپی وارتفاعات مناطق بیابانی می توان از گونه قیچ به عنوان ترسی بدهنده کربن استفاده کرد. درمناطق بیابانی مورد استفاده دام خصوصا شتر نیز می توان از اشنان برای افزایش تنوع و تراکمپوشش گیاهی استفاده کرد.

Keywords:

گیاهان هالوفیت , گیاهان غیرهالوفیت , مناطق شور , ترسیب کربن , استان سمنان