مبانی نظری ادبیات مقاومت در آثار غسان کنفانی

غسان کنفانی، یکی از مشهورترین نویسندگان ادبیات عرب است که درشکل گیری ادبیات مقاومتو معرفی آن به جهانیان نقش بسزایی داشت. وی در آوریل سال ۱۹۳۶ میلادی در شهر و عکای فلسطینی‌ها متولد شد. با اشغال فلسطین، او و خانواده‌اش مجبور به ترک سرزمین خود شدند. آوارگی در لبنان، پناه جویی از سوریه و تبعید به کویت،بخش عمده از زندگی او را در جستجوی هویت اصلی خویش شکل داد. افزون بر تدریس در اردو گاه های پناهندگان فلسطین و فعالیت مطبوعاتی و سیاسی؛ آثار متعدد داستانی، چند نمایشنامه و کتاب در زمینۀ نقد ادبی حاصل عمر کوتاه و پربار اوست. وی در سال ۱۹۷۲ میلادی در یک حادثۀ تروریستی به شهادت رسید. وی نخستین بار اصطلاح ادبیات مقاومت را مطرح کند. بررسی آثار او از این جهت، گامی مهم در تحلیل و ارائه مبانی نظری ادبیات مقاومت خواهد بود. این مقاله از نوع کیفی، به شیوه‌ای تحلیلی، اصول و مبانی نظری ادبیات مقاومت را در سه محور چگونگی زندگی غسان کنفانی و تکامل فکری او، آثار انتقادی و داستانی او بررسی کرده است. یافته‌ها نشان داده است که من فردی نویسنده برپایۀ رنج ها و آلام دوران کودکی‌اش در آوارگی و اخراج از وطن، با انعکاس اندوه و ستم رفته بر مردم فلسطین و آمال و آرزوهای آنان، نبرد و مقاومت تا رهایی را به عنوان تنها راه حل مسئله فلسطین مطرح می کند و آزادی و آزادگی را برترین موهبت برای همۀ افراد بشر در همۀ اعصار و قرون برمی‌شمارد.

Keywords:

ادبیات مقاومت , غسان کنفانی , ادبیات عرب , فلسطین