نقش توحید در معنابخشی زندگی از دیدگاه علامه طباطبایی

بحث معنای زندگی از مهمترین مباحث فلسفی و کلامی است و اهمیت این موضوع بر کسی پوشیده نیست. هرکسی درجستوجوی معنا و هد فی برای زندگانی خویش است تا در پرتو آن آرام گیرد. بحث معنای زندگی از نگاه های گوناگون موردبررسی قرار گرفته است. گروهی معتقدند زندگی پوچ و بیهوده است و هیچ معنایی ندارد. این دیدگاه کاملاً مردود است. درمقابل، گروهی دیگر از متکلمان مسلمان ازجمله علامه طباطبایی معتقدند زندگی دارای هدف و معنایی است، بنابراین تحقیقو پژوهش درزمینه معنای زندگی، حائز اهمیت است. هدف از این پژوهش، بیان دیدگاه علامه طباطبایی در معنابخشی زندگیو معرفی توحید بهعنوان مؤثرترین عنصر در معنابخشی زندگی از نگاه ایشان است. این مقاله با رویکردی فلسفی و کلامی و باروش توصیفی و تحلیلی به واکاوی این مسئله می پردازد و از نگاه علامه، توحید را یک نگرش جامع و هستی شناسی برایمعنابخشی زندگی و تحمل رنج ها و دردها معرفی می کند.

Keywords:

توحید , معنابخشی , علامه طباطبایی , هدف زندگی , هستی شناسی