بررسى تأثیر استقرار مدیریت دانش بر كارایى و اثربخشى سازمانى در صنعت بانكداری ایران

در شرایط متلاطم امروزی یك منبع کلیدی و راهبردی برای حفظ بهره وری در سازمان ها دانش است و مدیریت این سرمایه حیاتى به یكى از اهداف مهم سازمان ها و مؤسساتى که به دنبال مزیت رقابتى هستند تبدیل شده است. ضرورت پیاده سازی مدیریت دانش در صنعت بانكداری کشور که یك بخش خدماتى و مشتری محور است و تأکید ویژه ای بر نیروی انسانى دارد احساس مى شود. هدف این پژوهش بررسى تأثیر مدیریت دانش بر کارایى و اثربخشى سازمانى در صنعت بانكداری ایران مى باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر جهت گیری توصیفى از نوع همبستگى مى باشد. مدیریت دانش مطابق مدل حلزونى دانش نوناکا و تاکوچى شامل چهار فرایند بیرونى سازی، ترکیب، درونى سازی، و جامعه پذیری در نظر گرفته شد، برای بررسى اثربخشى از مدل پارسونز AGIL شامل چهار بعد انطباق، دستیابى به هدف، انسجام، تداوم استفاده شد و کارایى نیز در چهار بعد تساوی، همسویى، سرعت در کار، استفاده از تجهیزات و امكانات مورد بررسى قرار گرفت. جامعه آماری مطالعه متشكل از مدیران بانك های استان چهارمحال و بختیاری بوده که با استفاده از جدول مورگان تعداد ١٤٧ نفر به عنوان نمونه مطالعه انتخاب شد. برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگى پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد میان مدیریت دانش با کارایى و اثربخشى سازمانى ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد و از میان فرایندهای مدیریت دانش جامعه پذیری بیشترین تأثیر را بر کارایى و اثربخشى دارد و در پایان راهكارهای عملى برای تقویت روابط استنباط شده پیشنهاد گردید.

Keywords:

مدیریت دانش , دانش ضمنى , دانش صریح , کارایى , اثربخشی