هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین
عملکرد تحصیلی دانش آموزان با
خودمختاری و
سازگاری شخصی بوده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن را کلیه
دانش آموزان پسر متوسطه دوم مدارس دولتی شهرستان شیروان در سال 1399 به تعداد 210 نفر تشکیل داده اند و نمونه مورد نظر شامل 132 نفر از
دانش آموزان پسر متوسطه دوم مدارس دولتیشهرستان شیروان می باشد که به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب می شود و تعداد نمونه بر اساس حجم جامعه از طریق جدول مورگان تعیین گردیده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های سنجش سازگاری بل 1961، پرسشنامه خومختاری بارد 2004 و معدل تحصیلی بوده است و در نهایت داده ها با روش آمار توصیفی و آزمون همبستگی و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند و برای این منظور از نرم افزار SPSS-2 5 استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین
سازگاری شخصی و
خودمختاری با
عملکرد تحصیلی در بین
دانش آموزان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که
سازگاری شخصی و
خودمختاری بصورت مثبت قادر به پیش بینی
عملکرد تحصیلی دانش آموزان بودند. بر اساس این یافته ها می توان پنین نتیجه گرفت که
خودمختاری و
سازگاری شخصی می تواند زمینه افزایش
عملکرد تحصیلی را در
دانش آموزان ایجاد نماید. در واقع
دانش آموزان با
خودمختاری و
سازگاری شخصی بالا از لحاظ
عملکرد تحصیلی در درجه بالاتری قرار دارند.