پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر اساس خودمختاری و سازگاری شخصی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عملکرد تحصیلی دانش آموزان با خودمختاری و سازگاری شخصی بوده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم مدارس دولتی شهرستان شیروان در سال 1399 به تعداد 210 نفر تشکیل داده اند و نمونه مورد نظر شامل 132 نفر از دانش آموزان پسر متوسطه دوم مدارس دولتیشهرستان شیروان می باشد که به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب می شود و تعداد نمونه بر اساس حجم جامعه از طریق جدول مورگان تعیین گردیده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های سنجش سازگاری بل 1961، پرسشنامه خومختاری بارد 2004 و معدل تحصیلی بوده است و در نهایت داده ها با روش آمار توصیفی و آزمون همبستگی و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند و برای این منظور از نرم افزار SPSS-2 5 استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین سازگاری شخصی و خودمختاری با عملکرد تحصیلی در بین دانش آموزان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که سازگاری شخصی و خودمختاری بصورت مثبت قادر به پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان بودند. بر اساس این یافته ها می توان پنین نتیجه گرفت که خودمختاری و سازگاری شخصی می تواند زمینه افزایش عملکرد تحصیلی را در دانش آموزان ایجاد نماید. در واقع دانش آموزان با خودمختاری و سازگاری شخصی بالا از لحاظ عملکرد تحصیلی در درجه بالاتری قرار دارند.

Keywords:

خودمختاری , سازگاری شخصی , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان