تحقیقات در زمینه ی شناسایی عوامل
ترک تحصیل جهت اقدامات پیشگیرانه و درمان گرایانه از اوایل قرن بیستم تاکنون گسترش یافته است. با توجه به نتایج تحقیقات و مصاحبه های مقدماتی از
خانواده ها، معلمان عزیز و برخی مسوولین مربوطه به طور کلی دو عامل نهاد
آموزش و پرورش و محیط اجتماعی افراد در پدیده ی
ترک تحصیل تاثیر بیشتری دارند. مقاله حاضر ضمن بیان اهمیت
آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی و تأثیر این نهاد بر پیشرفت جامعه، در یک تقسیم بندی جدید پدیده ی
ترک تحصیل را به عنوان یکی از مشکلات و چالش های این نهاد مورد بررسی قرار داده و همچنین راهبردهایی جهت کاهش این پدیده تبیین کرده است. روش پژوهش در این نوشتار مروری بوده و با استناد به مقالات معتبر علمی و با تحلیل منابع مرتبط با موضوع تهیه شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین
ترک تحصیل دانش آموزان در سنین ابتدایی و ارزش های فرهنگی و نحوهی تربیت
خانواده که منجر به شکل گیری تمایلات فردی می شود و همچنین مشکلات مربوط به نهاد
آموزش و پرورش رابطه ی معناداری وجود دارد. پایداری یک جامعه و فرهنگ وابسته به آموزش افراد وپرورش استعدادهای آن ها است در این راستا نهاد های مختلفی از جمله خود افراد دخیل هستند. همه ی نهاد ها باید شرایط لازم را در جهت آموزش هرچه بهتر افراد فراهم کنند و افراد نیز در جهت پیشرفت خود و جامعه ی خود تلاش کنند.