رتبه بندی مناطق مختلف ایران از نظر میزان برون سپاری خدمات درمانی و فعالیت درمان غیر مستقیم سازمان تامین اجتماعی در سال ۱۳۹۵ با استفاده از تصمیم گیری چند شاخصه

مقدمه: درمان غیر مستقیم، یکی از روش های ارایه خدمات درمانی به بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی می باشد که از طریق خرید خدمات از مراکز دولتی و خصوصی صورت می گیرد و در واقع، بخشی از خدمات درمانی برون سپاری محسوب می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، رتبه بندی مناطق مختلف ایران از نظر میزان برون سپاری خدمات درمانی و فعالیت درمان غیر مستقیم سازمان تامین اجتماعی بود. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی انجام شد. داده های مورد نیاز با مراجعه به وبسایت سازمان تامین اجتماعی و دانلود سالنامه آماری سال ۱۳۹۵ به دست آمد. همه استان های کشور به همراه منطقه کاشان، با در نظر گرفتن شش شاخص به ازای جمعیت تحت پوشش درمان هر منطقه و با به کارگیری یکی از جدیدترین روش های تصمیم گیری چند شاخصه به نام ارزیابی محصول جمع شده با وزن (Weighted Aggregated Sum Product Assessment یا WASPAS)، رتبه بندی شدند. یافته ها: نسبت تعداد کل مراکز درمانی طرف قرارداد به جمعیت تحت پوشش درمان هر منطقه به دلیل کسب بیشترین وزن، مهمترین شاخص تشخیص داده شد. در تمام مناطق تحت بررسی، شیوه ارایه خدمات درمانی به صورت غیر مستقیم وجود داشت، اما بیشترین و کمترین عملکرد به ترتیب به استان های سیستان و بلوچستان و بوشهر اختصاص یافت. نتیجه گیری: سازمان تامین اجتماعی از شیوه درمان غیر مستقیم (خرید خدمات درمانی و عقد قرارداد با مراکز دولتی و خصوصی) به عنوان یک راهبرد جهت افزایش دسترسی بیمه شدگان به منابع درمانی و جایگزین نمودن آن با توسعه و ساخت و ساز مراکز ملکی در تمامی مناطق ایران (البته به طور غیر یکسان) استفاده نموده است.

Keywords:

تامین اجتماعی , برون سپاری , تصمیم گیری , خدمات قراردادی