یکپارچه سازی مسئله گردش خط نورد و مکان ایستگاه های راه آهن با محدودیت پنجره زمانی سخت در سیستم های ترانزیت سریع راه آهن حومه تهران

بعد از قرن بيست و یکم، رشد فناوری در بخش حمل و نقل ریلی شتاب ویژه ای به خود گرفته است. در حمل و نقل بين شهری، کيفيت سيستم های حمل و نقل، با توجه به توان رقابتی هر یك، با سایر سيستم ها ارزیابی می شود. این توان با توجه به مزایای حمل و نقل ریلی که شامل: مصرف کم انرژی، سرعت مناسب، ایمنی و آلودگی کمتر همراه با ظرفيت بيشتر در حمل و نقل مسافر و به ویژه حمل و نقل بار است، اهميت پيدا می کند. در این تحقيق، برای سيستم های ترانزیت سریع با قطارهای حومه ای، یك مدل برنامه ریزی خطی عدد صحيح مختلط (MILP) جهت یکپارچه سازی خطوط نورد مسيرهای گردشی مسافربری و تعيين ایستگاه تعميرات و نگهداری با پنجره زمانی سخت پيشنهاد می شود. هدف از این مطالعه، کاهش کل هزینه های استفاده از خطوط ریلی شامل استهلاک، ميانگين عمليات نگهداری، جابه جایی مسافران و هزینه های تعميرات و نگهداری قطارها می باشد. برای حل مدل ریاضی توسعه یافته مسئله از نرم افزارتجاری GAMS استفاده شده است. جهت ارائه ی چشم اندازهای مدیریتی، تحليل حساسيت روی پارامترهای مهم صورت گرفته است. در نهایت، مدل توسعه یافته برای مطالعه موردی در سيستم های ترانزیت سریع راه آهن حومه تهران استفاده گردید و نتایج بدست آمده از آن نشان می دهد که مدل ریاضی توسعه یافته کارایی لازم را برای این مسئله دارد.

Keywords:

حمل و نقل ریلی , قطارهای حومه ای , پنجره زمانی سخت , گردش خط نورد , ایستگاه تعمیرات ونگهداری