مقایسه درک پزشکان و پرستاران از مراقبت بیهوده در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های دانشگاه علوم

خلاصه هدف. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه درک پزشکان و پرستاران از مراقبت بیهوده انجام شد. زمینه. مراقبت بیهوده، مجموعه اقدامات بدون ایجاد شانس منطقی و معقول برای سود رسانی به بیمار است. تعیین درک از مفهوم بیهودگی، در کاهش موقعیت‌های منتج به  آن و تصمیم­گیری‌های پایان حیات ضروری است. روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقایسه­ای مقطعی است که در آن، درک 114 پرستار و 57  پزشک شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان­های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شیراز در مورد مراقبت بیهوده مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. ابزار بررسی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته درک از مراقبت بیهوده بود که روایی و پایایی آن با نظر خبرگان، روش آزمون-باز آزمون و آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. روش نمونه­گیری، در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه بود. تحلیل داده­ها با آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS نسخه 16  صورت گرفت. یافته ­ها. میانگین کلی نمرات درک پرستاران و پزشکان، 29/77 با انحراف معیار 79/13 بود. میانگین نمره درک پرستاران از مراقبت بیهوده نسبت به پزشکان بیشتر بود (46/78 با انحراف معیار 4/14 در مقابل 91/74 با انحراف معیار 3/12)، اما تفاوت معنی­دار آماری از نظر میانگین نمره درک بین دو گروه وجود نداشت. بیشترین توافق دو گروه، در گویه ”ارتباطات ناکارآمد“ و ”شرکت ندادن کادر درمان در تصمیم­گیری“ بود. در مورد ”تنش زا بودن مراقبت بیهوده“، پرستاران تنش بیشتری را گزارش کردند و در این زمینه اختلاف معنادار آماری بین دو گروه وجود داشت. نتیجه ­گیری. توافق در مورد مهمترین عوامل مؤثر بر درک از بیهودگی، بیانگر هم سو بودن درک پزشکان و پرستاران در این زمینه است. بالا بودن نمره درک در هر دو گروه و تنش­زا بودن مراقبت بیهوده برای پرستاران، آموزش مکانیسم‌های سازگاری با چنین موقعیت­هایی را ضروری می‌نماید.

Keywords:

Futile care , Nurse , Physician , Intensive care unit , مراقبت بیهوده , پرستار , پزشک , بخش مراقبت ویژه