بررسی رابطه رهبری تحول گرا با انگیزه پیشرفت با میانجیگری امید شغلی در دست اندرکاران آموزشی دارالمعلمین عالی ولایت (استان) فراه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه رهبری تحول گرا با انگیزه پیشرفت با میانجیگری امید شغلی در دست اندرکاران آموزشی دارالمعلمین عالی ولایت(استان) فراه می باشد. جامعه پژوهش همه معلمان و دست اندرکاران آموزشی ولایت فراه بودند که با توجه به اینکه حجم کل جامعه ۵۸ نفر بود، همین تعداد به عنوان نمونه و به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رهبری تحول گرای باس و آولیو، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس و پرسشنامه امید شغلی میلر بودند. داده های پرسشنامه پس از جمع آوری از طریق آزمون تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که رهبری تحول گرا به طور مستقیم 0/35 و غیر مستقیم 0/22 در مجموع 0/57 بر انگیزش پیشرفت تاثیر دارد. همچنین متغیر میانجی امید شغلی 0/49 بر انگیزش پیشرفت تاثیرگذار است. از بین مولفه های رهبری تحول گرا تنها نفوذآرمانی تاثیری بر انگیزه پیشرفت نداشت و باقی زیرمقوله ها تاثیر معناداری بر متغیر وابسته داشتند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های آماری می توان گفت که رهبری تحول گرا به واسطه امید شغلی بر انگیزه پیشرفت تاثیر معناداری می گذارد

Keywords:

رهبری تحول گرا , انگیزه پیشرفت , امید شغلی