برنامه ریزی ایجاد شهر و شهرداری الکترونیک ضرورت و بهبود مدیریت پایدار شهری

با پیدایش صنعت همزمان اینترنت، رایانه و بعد ارتباطات شبکه ای از طریق آرپانت و سپس شکل فراگیر آن در قالب اینترنت، فضای شهری جدیدی پدید آمد که از آن به عنوان شهر مجازی یا الکترونیک یاد می شود. درعصر اطلاعات و با تلاش روزافزن دولت و تمام افراد جامعه برای شکل گیری جامعه اطلاعاتی، به سمت کشوری حرکت می کنیم که درآن، شهروند به کسی گفته می شود که علاوه برآشنایی کامل بر فن آوری اطلاعات و ارتباطات مسیولیت پذیر، پاسخگو، فعال و دارای نقشی موثر در فرایند توسعه ملی باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر تحقق شهر الکترونیک ضرورت بهبود مدیریت پایدار شهری با روش توصیفی و مطالعاتی می باشد. برای رسیدن به این هدف شهرالکترونیک از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد با به کارگیری فناوری های جدید ارتباطی و اطلاعاتی به بهبود فرآیندهای ارایه خدمات در بخش عمومی، تسریع ارایه خدمات به شهروندان، پاسخ گوتر شدن ماموران دولتی، شفاف شدن اطلاعات، کاهش فاصله میان مردم و دولتمردان، بسیاری از مشکلات را به صورت ریشه ای رفع (برای مثال ترافیک شهری) می کند.درجهت تحقق شهر الکترونیکی باید قوانین ویژه ای برای رعایت استاندارهای امنیتی نیز تدوین شود، به طوری که متاسب بانیازها و ویژگی های هرشهرباشد. این قوانین ومقررات ازسوس دولت دربخش های مختلف اقتصادی و اجتماعی قابل بررسی است. قوانین مربوط به جرایم الکترونیکی، حریم خصوصی، حقوق مصرف کندگان و قوانین تجارت الکترونیکی از جمله مهمترین قوانین هستند. درنهایت در یک شهرداری الکترونیکی، کلیه مراکزدولتی و خصوصی با استفاده از فناوری اطلاعاتو ارتباطات واز طریق شبکه های متعدد باهم در ارتباط هستند.

Keywords:

شهرداری الکترونیک , شهروند الکترونیکی , مدیریت پایدار شهری