اثربخشی آموزش مهارت های رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش علایم افسردگی و افکار خودکشی افراد متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش علائم افسردگی و افکار خودکشی افرادمتقاضی طلاق انجام شد. روش: اين پژوهش نیمه تجربی بود. جامعه آماری را افراد متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز بهزیستی شهرستان مهریز (یزد) تشکیل می دادند. به منظور انجام تحقیق دو گروه ۲۰ نفری تحت عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل به صورت نمونه در دسترس انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه افسردگی بک و مقیاس سنجش افکار خودکشی بک بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. به منظور آموزش رفتار درمانی از بسته آموزشی مهارت های رفتار درمانی دیالکتیک، برای گروه آزمایش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مهم ترین شاخص های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس در بخش تحلیل استنباطی داده ها انجام شد. یافته ها: يافته های این پژوهش نشان داد آموزش مهارت های رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش میزان افسردگی و افکار خود کشی افراد متقاضی طلاق تأثیر معنی داری دارد ( ۰/ ۰۵>P). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش مهارت های رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش علائم افسردگی و افکار خودکشی افراد متقاضی طلاق، درمانگران می توانند به عنوان یک درمان مکمل در جهت بهبود سلامت روان افراد از این برنامه آموزشی استفاده کنند.

Keywords:

رفتار درمانی دیالکتیکی , خودکشی , افسردگی , متقاضی طلاق