مدیریت بحران شهری و شناخت، آمادگی و مقابله با حوادث طبیعی غیرمترقبه در شهرداری ها

استقرار فلات ايران بر روي پهنه پر حادثه كره زمين، از جمله كمربند زلزله آلپ هيماليا، منطقه كوهزايي، برخورداري از اقليم گرم وخشك، تنوع توپوگرافيكي و شرايط طبيعي ناهمگون و همچنين تغييرات و تحولات اجتماعي واقتصادي پرشتاب دهه هاي اخير،نظير شهرنشيني، دگرگوني در ساختار اقتصادي و تكنولوژيك و قرار گرفتن در دوران گذار اقتصادي، مجموعاً شرايطي را به وجودآورده است كه وقوع انواع بحران هاي محيطي و انساني اجتناب ناپذير است. به طور عمومي، هر بحراني اثرات گستردهاي بر كشورها،دولت ها و همچنين مردم برجاي مي گذارد. بنابراين مسئوليت اصلي مقابله با بحران برعهده دولت ها بوده و لذا دولت ها مسئوليت مستقيمتهيه نيازهاي به وجود آمده ي در اثر بحران را همانند مسئوليت هاي ديگر خود در زمينه ي فراهم نمودن و شرايط توسعه ملي بر دوشخواهند داشت. بحران به سه دسته بخران درجه يك، دو و سه تقسيم مي شوند. سطوح مختلف مديريت بحران شامل سطح قبل ازبحران، سطح حين بحران و سطح بعد از بحران تقسيم مي شود طبق بررسي هاي انجام شده ، ايران جزو 10 كشور بحران خيز جهان استو از نظر آمار وقوع حوادث طبيعي در مقام ششم جهاني قرار گرفته است. براين اساس 90%جمعيت كشور در معرض خطرات ناشي ازسيل و زلزله قرار دارند. نقش شهرداري ها در چرخه مديريت بحران (پيش از بحران،حين بحران و پس از بحران) به چند بخش بسيارمهمنظارت، عمليات عمراني، آمادگي عملياتي، تهيه يك برنامه عمليات درشرايط اضطراري ومشاركت موثر وفعال در بازسازي خرابي هاياحتمالي شهر پس از حوادث طبيعي غير مترقبه تقسيم مي شود.

Keywords:

بحران , مدیریت بحران , حوادث غیرمترقبه , سیل , زلزله