ارتباط حمایت اجتماعی وخودکارآمدی باتنش شغلی معلم های جوان شهرستان های بابلسروفریدونکنار

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با تنش شغلی معلم های جوان شهرستان های بابلسر و فریدونکنار انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلم های جوان شهرستان های بابلسر و فریدونکنار تشکیل می دهند که از میان آنها، 200 معلم جوان شهرستان های بابلسر وفریدونکنار به صورت تصادفی ساده از بین لیست موجود در آموزش و پرورش انتخاب شدند و به پرسشنامه های حمایت اجتماعی (زیمت، پاول، فارلی، ورکمن و برکوف،(1990، خودکارآمدی (نظامی، شوآرتزر و جروسلم ، ( 1996 و تنش شغلی (پارکر و دکوتیس، (1983 پاسخ دادند. یافته های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین حمایت اجتماعی و تنش شغلی و همچنین بین خودکارآمدی و تنش شغلی رابطه منفی معنی داری وجود دارد. نتایج رگرسیون چند گانه حاکی از آن بود که حمایت اجتماعی با بیشترین میزان بتا بهترین متغیر پیش بینی کننده تنش شغلی بطور منفی است.

Keywords:

حمایت اجتماعی , خودکارآمدی , تنش شغلی , آموزش و پرورش شهرستان فریدونکنار