تاثیر انجام یک فعالیت ورزشی تا آستانه خستگی در صبح و عصر بر دمای بدن، ضربان قلب و فشارخون سیستولی و دیاستولی در جوانان پسر

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر فعالیت های بدنی در دو نوبت صبح و عصر بردمای بدن، ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی در جوانان پسر بود. بدین منظور 16 آزمودنی مرد سالم (میانگین سن: 20/37 سال، قد: 179/68 سانتی متر و وزن: 70/43 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. در این تحقیق آزمودنی ها یک فعالیت هوازی 12 دقیقه دویدن (کوپر) را در دو زمان مختلف روز (صبح و عصر) و به طور تصادفی انجام دادند. در هر جلسه آزمودنی ها پس از گرم کردن و انجام یک سری حرکات کششی به مدت 12 دقیقه شروع به دویدن کردند. ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن قبل و بعد از آزمون اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که زمان صبح و عصر، فشار خون سیستولی (p=0/054)، فشارخون دیاستولی (p=0/221) و ضربان قلب (p=0/360)، به فعالیت بدنی تأثیر معنی داری ندارد. (p=0/221) به فعالیت بدنی تأثیر معنادار دارد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که افزایش پارامترهای ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی در پاسخ به ورزش به استثنای دمای بدن وابسته به صبح و عصر نبودند.

Keywords:

فعالیت هوازی , دمای بدن , ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی