تاثیر تمرین اینتروال شدید و عصاره کورکومین بر غلظت TNF و NO سرم موش های ماده پیر

مقدمه: فعالیت بدنی، سیستم التهابی به وجود آمده توسط چاقی و عوامل ایمنی را با تولید و فعال سازی میانجی های ضدالتهابی تنظیم می کند. کورکومین ممکن است با مکانیسم های مختلف سلولی و مولکولی موجب اثرات مختلف فارماکولوژیک و درمانی شود. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات غلظت TNF-α و NO در سرم خون موش های پیر ماده پس از مکمل سازی با کوکومین و یک دوره تمرین تناوبی شدید بود. روش شناسی تحقیق: روش تحقیق تجربی و جامعه آماری موش های پیر ماده بودند. نمونه تحقیق 28 موش ماده نژاد ویستار پیر بودند که به شکل تصادفی ساده در 4 گروه تمرین، کنترل، مکمل و مکمل + تمرین اینتروال قرار گرفتند بعد از هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مکمل یاری با کورکومین، نمونه گیری خون در پس آزمون، جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی صورت گرفت. یافته ها: نتایج حاصل حاکی از تغییرات معنادار TNF-α و NO بود که توسط آزمون تعقیبی هم تایید شدند. نتیجه گیری: فعالیت بدنی با فعال سازی AMPK و لیپوپروتئین پرچگال، موجب افزایش نیتریک اکساید سنتتاز و تولید NO و تقویت سیستم ایمنی موجب کاهش TNF-α شد. مکمل کورکومین با خواص آنتی اکسیدانی خود هم افزایی این تاثیرات را بهبود بخشید.

Keywords:

تمرین تناوبی شدید , کورکومین , استرس اکسیداتیو , NO و TNF α