تاثیر تمرین اینتروال شدید و عصاره کورکومین بر بیان پروتئین های Bax و Bcl-2 موش های صحرایی

مکمل های غذایی و فعالیت ورزشی جایگاه ویژه ای در حفظ سلامت افراد یک جامعه دارند و می توانند موجب تغییر در فرآیندهای ایمنی و آپوپتوز سلولی شوند، هدف از مطالعه حاضر اثر مصرف مکمل کورکومین همراه با تمرینات اینتروال شدید بر میزان بیان پروتئین BAX و پروتئین Bcl-2 در موش های صحرایی بود. روش شناسی تحقیق: در این مطالعه تجربی جامعه آماری موش های صحرایی پیر ماده بودند که 48 سر موش پیر به عنوان نمونه تحقیق به طور تصادفی انتخاب و به 4 گروه تقسیم شدند (گروه تمرین اینتروال شدید + کورکومین، گروه تمرین اینتروال شدید، گروه کورکومین و گروه کنترل) گروه های تمرین به مدت 6 هفته برنامه تمرین اینتروال شدید را روی تردمیل انجام دادند و به گروه های مکمل و مکمل و تمرین، در طی دوره پژوهش مکمل کورکومین به صورت گاواژ خورانیده شد. حدود 48 ساعت پس از آخرین جلسه، موش ها بیهوش و نمونه های بافت قلبی آن ها برای بررسی بیان پروتئین BAX و پروتئین Bcl-2 استفاده شد. با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی معنادار تفاوت های اطلاعات به دست آمده بررسی و بین گروه های پژوهش مقایسه شدند. یافته های تحقیق: نتایج آزمون های آمای پژوهش نشان داد میانگین بیان پروتئین BAX و Bcl-2 در گروه های مکمل کورکومین، گروه تمرین و تمرین + مکمل افزایش نشان داده اند. بین بیان پروتئین Bcl-2 تفاوت معنادار ولی بین بیان پروتئین BAX در گروه ها تفاوت ها معنادار نبود (P=0/05). نتیجه گیری: در این پژوهش تمرینات اینتروال شدید و مصرف کورکومین در افزایش میزان بیان پروتئین آنتی آپوپتوز موثر بوده است. نقش سازگاری تمرین و اثرات ایمنی و بازدارنده مکمل کورکومین بر کاهش فعالیت عوامل آغازگر موجب کاهش آپوپتوز شده است.

Keywords:

و BAX و Bcl-2 , تمرین اینتروال شدید