مقایسه كارآیی روش كار محور معكوس و كارمحور سنتی در یادگیری مكالمات انگلیسی زبان آموزان با استفاده از روش تحقیقات تجربی

در پژوهش حاضر، به کارگیري روش آموزش کار محور به منظور پیشرفت در مهارت مکالمه زبان آموزان دنبال میشود.این روش با افزایش انگیزه و سرعت یادگیري و پیشرفت زبان آموزان، تسلط بر خواندن در مدتی کوتاه و بعنوان روشی نوین در آموزش زبان مورد استفاده قرار گرفته است .هدف این مقاله مقایسه روش کار محورمعکوس آموزش زبان انگلیسی به فارسی زبانان با استفاده از کورس هاي تهیه شده جهت یاددهی زبان فارسی به انگلیسی زبانان و همچنین یاددهی همان مباحث با استفاده از کورس هاي استاندارد کتاب تاچ استون و روش کارمحور سنتی می باشد .نمونه آماري این پژوهش 60نفر از زبان آموزان 15 تا 20 ساله میباشد که مدت سه سال است بطور همزمان و در شرایط یکسان در دوره هاي آموزش زبان انگلیسی در یک آموزشگاه خصوصی مشغول به یادگیري زبان انگلیسی بوده اند.نرم افزار تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش نرمافزار آماري SPSS میباشد که با توجه به ماهیت و نحوه نگارش فرضیه هاي این پژوهش از کوواریانس ترکیبی یا اندازه هاي مکرر (GLMRM) و آزمون تی براي نمونه هاي وابسته (زوجی) استفاده شده است. با توجه به نتایج حاصل از آزمون تعقیبی درون گروهی بن فرونی، در مقایسه بعمل آمده در بین میانگین نمره اکتسابی روشهاي تدریس مورد استفاده در پژوهش، گروه کنترل با روش تدریس کارمحور سنتی به لحاظ آماري تفاوت معناداري ندارد اما روش تدریس کارمحور سنتی با روش تدریس کارمحور معکوس داراي تفاوت معناداري میباشد. بطور کلی با توجه به آزمون کوواریانس ترکیبی یا اندازه هاي مکرر (GLMRM) میتوان استنباط نمود که روش تدریس کارمحور معکوس بیشتر از روش تدریس کارمحور سنتی باعث بهبود یادگیري مکالمه انگلیسی میگردد.علاوه براین در آزمون پیگیري (یادداري) تنها شاهد 0,25 نمره کمتر از پسآزمون روش تدریس کارمحور معکوس میباشیم. پس میتوان استنباط نمود که اثر به جود آمده از روش تدریس کارمحور معکوس در بستر زمان محفوظ میباشد.

Keywords:

روش کارمحور سنتی , روش کارمحور معکوس , مکالمه انگلیسی , تحقیقات تجربی